آبسه مقعدی چیست | علائم، تشخیص و درمان عفونت مقعدی + عکس

آبسه مقعدی یکی از بیماری‌های عفونی ناحیه نشیمنگاهی است که در اثر انسداد غدد مقعدی و تجمع باکتری‌ها ایجاد می‌شود. این بیماری معمولا با درد شدید، تورم، تب و ترشح چرک همراه است و در صورت عدم درمان به‌موقع، می‌تواند به فیستول مقعدی یا عفونت‌های گسترده‌تر منجر شود. شیوع این بیماری در افراد مختلف، به‌ویژه کسانی که دارای بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت یا ضعف سیستم ایمنی هستند، بالاتر است. شناخت علائم و علل آبسه مقعد نقش مهمی در پیشگیری و درمان زودهنگام آن دارد و توجه به سلامت ناحیه نشیمنگاهی نباید دست‌کم گرفته شود. ما در مقاله ی زیر به بررسی این موضوع که علائم آبسه مقعدی چیست  می پردازیم.

برای درمان مؤثر ابسه مقعدی و سایر بیماری‌های نشیمنگاهی مانند بواسیر، شقاق و زگیل تناسلی، انتخاب یک مرکز تخصصی و معتبر اهمیت زیادی دارد. کلینیک تهرانی با بهره‌گیری از جدیدترین روش‌های درمانی و تیم پزشکی مجرب، توانسته است به یکی از مراکز قابل اعتماد در زمینه درمان بیماری‌های نشیمنگاهی مانند درمان فیستول مقعدی تبدیل شود. کلینیک ما با ارائه مشاوره دقیق، تشخیص تخصصی و درمان‌های کم‌تهاجمی، مسیر بهبودی را برای بیماران هموار می‌کند و گزینه‌ای مناسب برای افرادی است که به دنبال درمان قطعی و بدون بازگشت بیماری‌های مقعدی هستند.

آبسه مقعدی چیست؟

آبسه مقعدی از تجمع چرک در اطراف راست روده و مقعد ایجاد شده که ناشی از عفونت می باشد. به عبارت دیگر، به حفره ی پر از چرک و عفونی نزدیک مقعد، عفونت مقعدی می گویند. آبسه ی مقعدی جزء بیماری های خطرناک به حساب می آید. چرا که می تواند در اثر عدم درمان به فیستول، شقاق و سایر بیماری های نشیمانگاهی منجر گردد.

آبسه مقعد یک عفونت حاد و دردناک در ناحیه اطراف مقعد است که به‌دلیل انسداد غدد مقعدی و تکثیر باکتری‌ها در بافت‌های نرم زیر پوست ایجاد می‌شود. این عفونت معمولا به‌صورت یک توده متورم، قرمز و حساس به لمس بروز می‌کند و ممکن است همراه با تب، لرز و ترشح چرک باشد. از نظر پاتوفیزیولوژیک، غدد کوچکی که در کانال مقعد وجود دارند، اگر به هر دلیل مسدود شوند (مانند یبوست مزمن، بیماری‌های التهابی روده یا ضعف سیستم ایمنی)، شرایط را برای تجمع باکتری و ایجاد عفونت فراهم می‌کنند. عفونت مقعد می‌تواند سطحی یا عمقی باشد؛ آبسه‌های عمقی معمولا علائم عمومی‌تری دارند و ممکن است در مراحل اولیه تشخیص دشواری داشته باشند.

در صورت عدم درمان سریع و مؤثر، آبسه مقعدی می‌تواند منجر به ایجاد فیستول مقعدی شود که ارتباط غیرطبیعی بین داخل کانال مقعد و پوست اطراف آن است. این عارضه مزمن و پیچیده‌تر نیاز به درمان‌های تخصصی‌تر دارد. عوامل مستعدکننده دیگر مانند دیابت، ایدز، بیماری کرون یا سابقه جراحی در ناحیه لگن می‌توانند خطر بروز آبسه مقعد را افزایش دهند. به همین دلیل، تشخیص زودهنگام و اقدام سریع به درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها، تخلیه جراحی و پیگیری‌ های تخصصی، اهمیت بالایی دارد تا از عوارض بعدی مانند عفونت‌ های گسترش‌یافته یا تشکیل فیستول جلوگیری شود. WebMD در اینباره این چنین می گوید:

Almost 90% of all anal abscesses are caused by blocked glands that become infected. The most common type of anal abscess is a perianal abscess, which typically appears as a painful swelling near the opening of your anus (the section at the end of your digestive tract where poop leaves your body). A perianal abscess may be red and feel warm when touched.

تقریبا ۹۰٪ از کل آبسه‌های مقعدی ناشی از غدد مسدود شده‌ای هستند که عفونی می‌شوند. شایع‌ترین نوع ابسه مقعدی، آبسه اطراف مقعد است که معمولا به صورت یک تورم دردناک در نزدیکی دهانه مقعد (بخشی در انتهای دستگاه گوارش که مدفوع از بدن خارج می‌شود) ظاهر می‌شود. آبسه اطراف مقعد ممکن است قرمز باشد و هنگام لمس گرم به نظر برسد.

عفونت مقعدی در زنان

عفونت مقعدی در زنان می‌تواند به دلایل آناتومیک و فیزیولوژیک خاصی شایع‌تر باشد. نزدیکی مجرای مقعد به واژن و مجرای ادرار، ریسک انتقال باکتری‌ها بین این نواحی را افزایش می‌دهد. برای مثال، باکتری‌هایی مانند اشرشیا کلی که عامل اصلی عفونت‌های ادراری هستند، می‌توانند به سادگی به ناحیه مقعدی منتقل شده و غدد این ناحیه را مسدود و عفونی کنند. علاوه بر این، تغییرات هورمونی در دوره‌هایی مانند بارداری یا یائسگی، با تاثیر بر سیستم ایمنی و شرایط بافت‌های بدن، می‌تواند زنان را در برابر این نوع عفونت‌ها آسیب‌پذیرتر کند.

تشخیص و درمان به‌موقع این عارضه برای جلوگیری از مشکلات جدی‌تر اهمیت بالایی دارد. علائمی مانند درد، تورم یا ترشحات غیرعادی در ناحیه نشیمنگاهی نباید نادیده گرفته شود، زیرا ممکن است با مشکلات زنانگی اشتباه گرفته شوند. عدم درمان آبسه مقعدی در زنان می‌تواند منجر به گسترش عفونت به دستگاه تناسلی یا تشکیل فیستول‌های پیچیده بین رکتوم و واژن (فیستول رکتوواژینال) شود که درمان آن بسیار دشوارتر خواهد بود. رعایت بهداشت فردی، به‌ویژه پاک کردن از سمت جلو به عقب پس از اجابت مزاج، و مراجعه فوری به پزشک در صورت مشاهده علائم اولیه، بهترین راه پیشگیری از این عوارض است.

عفونت مقعدی در مردان

اگرچه آبسه‌های مقعدی در هر دو جنس رخ می‌دهند، اما برخی عوامل خطر، عفونت مقعدی در مردان را شایع‌تر می‌کند. بیماری‌های التهابی روده مانند بیماری کرون که در مردان شیوع نسبتا بالاتری دارد، یکی از دلایل اصلی ایجاد آبسه‌های مکرر و پیچیده است. همچنین، فعالیت‌های فیزیکی سنگین یا آسیب‌های ناشی از ورزش می‌تواند باعث ایجاد شکاف‌های ریز یا هماتوم در ناحیه نشیمنگاهی شده و زمینه را برای ورود باکتری‌ها و تشکیل عفونت فراهم کند.

از سوی دیگر، برخی مردان به دلیل حس خجالت یا نادیده گرفتن علائم اولیه، دیرتر به پزشک مراجعه می‌کنند که این تاخیر می‌تواند منجر به گسترش عفونت و عمیق‌تر شدن آبسه شود. دردی که در ابتدا قابل تحمل است، به‌مرور زمان به دردی تیز و ناتوان‌کننده تبدیل می‌شود که حتی نشستن را نیز دشوار می‌سازد. تاکید بر این نکته ضروری است که عفونت مقعد یک بیماری شایع پزشکی است و مراجعه سریع به متخصص، فرایند درمان را ساده‌تر کرده و از عوارض جدی مانند فیستول یا نیاز به جراحی‌های گسترده جلوگیری می‌کند.

عکس عفونت مقعدی

تصویری که در این بخش قرار داده شده است، با هدف افزایش آگاهی و درک بهتر کاربران از ماهیت ظاهری این عارضه تهیه شده است. مشاهده یک عکس عفونت مقعدی به شما کمک می‌کند تا علائم فیزیکی مانند تورم، قرمزی و برجستگی چرکی در ناحیه اطراف مقعد را بهتر بشناسید. این تصویر یک نمونه از آبسه سطحی (پری‌آنال) را نشان می‌دهد که شایع‌ترین نوع آبسه است. هدف از ارائه این تصویر، راهنمایی بصری است تا اگر با علائم مشابهی مواجه شدید، اهمیت مراجعه به پزشک را بهتر درک کنید.

لازم به ذکر است که این عکس آبسه مقعدی صرفا جنبه اطلاع‌رسانی دارد و نباید مبنای تشخیص قطعی قرار گیرد. ظاهر آبسه مقعدی بسته به محل، عمق و شدت عفونت می‌تواند بسیار متفاوت باشد. آبسه‌های عمقی هیچ‌گونه علامت قابل مشاهده‌ای روی پوست ندارند و تنها با درد، تب و احساس فشار درونی خود را نشان می‌دهند. بنابراین، حتی اگر ناحیه مقعدی شما طبیعی به نظر می‌رسد اما علائم دردناک و مشکوکی دارید، هرگز آن را نادیده نگیرید و برای تشخیص دقیق حتما با یک پزشک متخصص مشورت کنید.

انواع آبسه مقعدی

آبسه مقعد از لحاظ میزان بروز انواع مختلفی داشته که عبارتند از:

• آبسه ی عمقی: در رابطه با این موضوع که آبسه مقعدی چه علائمی دارد؟ می توان گفت: آبسه ی عمقی به علت نفوذ عفونت به قسمت عمیق بوجود می آید. این نوع از آبسه به تدریج دردناک تر و متورم تر می شود. طوری که نشستن و راه رفتن را برای بیمار دشوار می سازد.
• آبسه ی سطحی: در مورد این سوال که آبسه مقعد چه علائمی دارد؟ باید گفت: در اکثر موارد، آبسه ی سطحی با دردی شدید در لبه ی مقعد بوجود می آید. در این نوع آبسه محل آبسه از نقاط دیگر گرم تر بوده و با التهاب و قرمزی بافت های اطراف همراه خواهد بود. آبسه ی سطحی شایع ترین نوع آبسه می باشد.

آبسه مقعد به دو دسته کلی سطحی (سطح پوست اطراف مقعد) و عمیق (در لایه‌های درونی‌تر لگن و کانال مقعد) تقسیم می‌شود. آبسه‌های سطحی شایع‌تر هستند و معمولا به‌صورت توده‌ای قرمز، متورم و دردناک در اطراف سوراخ مقعد ظاهر می‌شوند. این نوع آبسه به‌دلیل انسداد غدد اطراف کانال مقعد ایجاد می‌شود و معمولا به‌ سرعت تشخیص داده می‌شود، چراکه علائم آن قابل مشاهده و ملموس هستند. تخلیه چرک و درمان با لیزر یا جراحی جزئی، راهکارهای اصلی درمان این نوع آبسه محسوب می‌شوند.

در مقابل، آبسه های عمیق در نواحی دورتری از مقعد مانند بین عضلات اسفنکتر یا در لگن ایجاد می‌شوند و معمولا علائم ظاهری مشخصی ندارند. این آبسه‌ها ممکن است با تب، درد در ناحیه لگن، احساس فشار در عمق نشیمنگاه و علائم عمومی‌تری مانند بی‌حالی یا لرز بروز کنند. تشخیص آن‌ها معمولا با تصویربرداری مانند MRI یا سونوگرافی انجام می‌شود. درمان آبسه‌های عمیق به دلیل دسترسی سخت‌تر و خطر انتشار عفونت به بافت‌های اطراف، نیازمند دقت و تخصص بیشتری است و اغلب لیزر یا جراحی هدایت‌شده، بهترین گزینه درمانی محسوب می‌شود.

آیا آبسه مقعدی خطرناک است؟

پاسخ کوتاه به این پرسش که آیا آبسه مقعدی خطرناک است؟ مثبت است. اگرچه یک آبسه کوچک و سطحی که به سرعت تخلیه و درمان شود، معمولا عارضه جدی ایجاد نمی‌کند، اما نادیده گرفتن آن می‌تواند منجر به مشکلات تهدیدکننده حیات شود. خطر اصلی، گسترش کنترل‌نشده عفونت است. باکتری‌های موجود در چرک می‌توانند به بافت‌های نرم اطراف، لگن و حتی جریان خون نفوذ کنند. ورود عفونت به خون، وضعیتی به نام “سپسیس” (Sepsis) یا گندخونی ایجاد می‌کند که یک اورژانس پزشکی محسوب شده و در صورت عدم درمان فوری، می‌تواند به نارسایی اعضای حیاتی بدن و مرگ منجر شود.

علاوه بر خطر عفونت گسترده، شایع‌ترین عارضه بلندمدت آبسه مقعد، تشکیل فیستول مقعدی است. تقریبا در ۵۰ درصد موارد، پس از تخلیه آبسه (چه خودبه‌خودی و چه با جراحی)، یک کانال یا تونل غیرطبیعی بین محل عفونت و پوست اطراف مقعد باقی می‌ماند. این فیستول باعث ترشح مداوم چرک و خونابه شده و برای درمان قطعی نیازمند جراحی تخصصی است. از دیگر خطرات می‌توان به آسیب به عضلات اسفنکتر مقعدی (که منجر به بی‌اختیاری می‌شود) و بازگشت مکرر آبسه در صورت درمان ناقص اشاره کرد. به همین دلیل، آبسه مقعدی یک بیماری جدی تلقی می‌شود که نیازمند توجه فوری پزشکی است.

علت آبسه مقعدی

در اکثر موارد این بیماری به علت وجود باکتری هایی مثل اشرشیاکولی و استافیلوکوک در ناحیه ی مقعد ایجاد می گردد. گاهی اوقات عفونت قارچی نیز می تواند باعث آبسه مقعد ایجاد کند. اگرچه علت آبسه مقعدی می تواند از عفونت حاد غده ی کوچک مقعد یا به دنبال ورود هر نوع جسم خارجی ایجاد گردد، وجود برخی شرایط مثل کولیت روده یا التهاب روده کوچک نیز می تواند باعث افزایش عفونت شود.

آبسه مقعد معمولا به دلیل انسداد غدد مقعدی و ورود باکتری‌ها به بافت‌های نرم اطراف مقعد ایجاد می‌شود. این اختلال عفونی می‌ تواند به‌سرعت گسترش یافته و در صورت عدم درمان، منجر به عوارضی چون فیستول مقعدی شود. عوامل متعددی در ایجاد این بیماری نقش دارند که برخی از آن‌ها زمینه‌ساز عفونت و برخی دیگر تسهیل‌کننده پیشرفت آن هستند.

مهم‌ترین علت آبسه مقعد عبارت‌اند از:

• انسداد غدد مقعدی: شایع‌ترین علت که موجب تجمع باکتری و تشکیل چرک می‌شود.
• یبوست یا اسهال مزمن: اختلال در حرکات روده می‌تواند ناحیه مقعد را آسیب‌پذیر کند.
• عفونت‌های باکتریایی یا قارچی: مخصوصا در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف.
• بیماری التهابی روده: مانند بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو.
• ضربه یا جراحی در ناحیه مقعد: می‌تواند باعث ورود میکروب و تشکیل آبسه شود.
• بیماری‌های سیستم ایمنی: مانند دیابت، ایدز یا مصرف داروهای سرکوب‌کننده ایمنی.
• رابطه جنسی مقعدی بدون محافظت: احتمال انتقال باکتری‌ها و آسیب به بافت‌ها را افزایش می‌دهد.

شناخت این عوامل می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری و درمان زودهنگام آبسه مقعدی داشته باشد.

علائم آبسه مقعدی

شناخت به‌موقع علائم آبسه مقعدی کلید اصلی پیشگیری از عوارض جدی آن است. این علائم معمولا با یک درد مبهم و مداوم در ناحیه اطراف مقعد شروع می‌شوند که ممکن است در ابتدا با بواسیر یا شقاق اشتباه گرفته شود. اما با گذشت زمان، این درد به سرعت تشدید شده و به یک درد تیز، ضربان‌دار و ناتوان‌کننده تبدیل می‌شود که با نشستن، راه رفتن یا اجابت مزاج بدتر می‌شود. همزمان با درد، بیمار ممکن است متوجه یک توده متورم، سفت و بسیار حساس در نزدیکی مقعد شود. این توده معمولا قرمز و گرم‌تر از پوست اطراف است که نشان‌دهنده تجمع چرک و التهاب در زیر پوست است.

علاوه بر نشانه‌های موضعی، علائم عفونت مقعدی می‌تواند کل بدن را تحت تأثیر قرار دهد، به‌خصوص اگر آبسه عمیق باشد یا عفونت گسترش یافته باشد. علائم عمومی‌تری مانند تب، لرز، تعریق شبانه، خستگی و احساس ناخوشی عمومی (شبیه به آنفولانزا) بسیار شایع هستند. در برخی موارد، ممکن است ترشح چرک یا خونریزی از مقعد یا توده مشاهده شود که نشان‌دهنده باز شدن خودبه‌خودی آبسه است. هر یک از این علائم، به‌ویژه ترکیب درد موضعی با تب، یک زنگ خطر جدی است و نیازمند مراجعه فوری به پزشک می‌باشد.

در جدول زیر، مهم‌ترین علائم این بیماری به تفکیک نوع آورده شده است:

تشخیص آبسه مقعدی

اولین و مهم‌ترین گام برای تشخیص آبسه مقعدی، مراجعه به پزشک و انجام معاینه فیزیکی است. پزشک با بررسی تاریخچه پزشکی بیمار و شنیدن علائم کلیدی مانند درد شدید و ضربان‌دار، تب، لرز و مشکل در نشستن، به وجود آبسه مشکوک می‌شود. در اغلب موارد، به‌ویژه برای آبسه‌های سطحی، معاینه بصری ناحیه اطراف مقعد کافی است. وجود یک توده متورم، قرمز، گرم و بسیار حساس به لمس، تشخیص را قطعی می‌کند. این معاینه ساده به پزشک اجازه می‌دهد تا اندازه و محل دقیق آبسه را مشخص کند.

در مواردی که آبسه در نواحی عمیق‌تر بافت‌ها (مانند فضای بین عضلات اسفنکتر یا لگن) قرار گرفته باشد، علائم ظاهری وجود ندارد. در این شرایط، پزشک ممکن است برای تایید تشخیص آبسه مقعدی و تعیین ابعاد دقیق آن، از روش‌های تشخیصی تکمیلی استفاده کند. این روش‌ها به یافتن محل دقیق تجمع چرک و برنامه‌ریزی برای درمان مناسب کمک شایانی می‌کنند.

روش‌های اصلی تشخیص عفونت مقعدی عبارت‌اند از:

• معاینه رکتال دیجیتال (Digital Rectal Exam): پزشک با انگشت، داخل کانال مقعد را برای یافتن توده‌های عمقی و دردناک بررسی می‌کند.
• آزمایش خون: شمارش بالای گلبول‌های سفید خون (WBC) می‌تواند نشان‌دهنده وجود عفونت در بدن باشد.
• سونوگرافی اندوآنال (Endoanal Ultrasound): یک پروب سونوگرافی کوچک وارد مقعد شده و تصاویر دقیقی از بافت‌ها و عضلات اطراف تهیه می‌کند که برای شناسایی آبسه‌های عمقی بسیار مفید است.
• سی‌تی اسکن (CT Scan): این روش تصویربرداری برای مشاهده آبسه‌های بزرگ و پیچیده در ناحیه لگن کاربرد دارد.
• ام‌آر‌آی (MRI): دقیق‌ترین روش برای ارزیابی آبسه‌های پیچیده و شناسایی فیستول‌های مرتبط با آن است، زیرا جزئیات کاملی از بافت‌های نرم ارائه می‌دهد.

عوارض آبسه مقعدی

اگر آبسه مقعدی به‌درستی و به‌موقع درمان نشود، می‌تواند منجر به مشکلات جدی و گاها خطرناکی شود. مهم‌ترین و شایع‌ترین مورد از عوارض آبسه مقعدی، ایجاد فیستول مقعدی است. فیستول یک تونل یا مجرای غیرطبیعی است که بین کانال مقعد (محل اولیه عفونت) و پوست اطراف آن ایجاد می‌شود. این مجرا باعث ترشح مداوم چرک و عفونت شده و به‌خودی‌خود بهبود نمی‌یابد و برای درمان قطعی نیازمند جراحی است. تقریبا نیمی از بیمارانی که دچار آبسه مقعدی می‌شوند، در آینده به فیستول نیز مبتلا خواهند شد.

خطر دیگر، گسترش عفونت به بافت‌های اطراف و ورود آن به جریان خون است که به آن سپسیس (عفونت خون) می‌گویند. سپسیس یک وضعیت اورژانسی و تهدیدکننده حیات است که با علائمی مانند تب بسیار بالا، افت شدید فشار خون و اختلال در عملکرد ارگان‌های حیاتی بدن همراه است. همچنین، تخلیه ناقص یا درمان ناکافی آبسه می‌تواند باعث بازگشت مکرر بیماری شود. در موارد نادر، اگر آبسه به عضلات اسفنکتر مقعد آسیب جدی وارد کند، ممکن است منجر به بی‌اختیاری در کنترل گاز یا مدفوع شود. به همین دلیل، درمان سریع و کامل آبسه برای جلوگیری از این عوارض ضروری است.

به‌طور خلاصه، اصلی‌ترین عوارض عفونت مقعدی عبارت‌اند از:

• ایجاد فیستول مقعدی: شایع‌ترین عارضه که نیازمند درمان جداگانه است.
• عود یا بازگشت آبسه: در صورت تخلیه ناقص چرک یا عدم رفع منشا عفونت.
• سپسیس (عفونت خون): یک عارضه خطرناک و اورژانسی ناشی از گسترش عفونت.
• آسیب به عضلات اسفنکتر: که در موارد نادر می‌تواند منجر به بی‌اختیاری مدفوع شود.
• ایجاد بافت اسکار (جای زخم): که ممکن است باعث درد یا ناراحتی مزمن شود.
• گانگرن فورنیه (Fournier’s Gangrene): یک عفونت بسیار نادر اما کشنده که باعث نکروز (مرگ) بافت‌های ناحیه تناسلی و پرینه می‌شود.

درمان عفونت مقعدی مردان

اساس درمان عفونت مقعدی مردان، مانند زنان، بر پایه تخلیه کامل و فوری چرک جمع‌شده استوار است. مصرف آنتی‌بیوتیک به‌تنهایی هرگز برای درمان کافی نیست، زیرا دارو نمی‌تواند به مرکز آبسه که پر از چرک و بافت مرده است، نفوذ کند. روش اصلی درمان، ایجاد یک برش کوچک روی آبسه (Incision and Drainage) برای خروج کامل عفونت است. این کار معمولاً تحت بی‌حسی موضعی در مطب یا کلینیک انجام می‌شود، اما برای آبسه‌های بزرگ و عمیق، ممکن است نیاز به بیهوشی عمومی در اتاق عمل باشد.

پس از تخلیه، پزشک حفره را شستشو داده و گاهی آن را با یک گاز استریل (گاز فتیله) پر می‌کند تا از بسته شدن سریع پوست و تجمع مجدد چرک جلوگیری شود. مدیریت شرایط زمینه‌ای مانند بیماری کرون، دیابت یا ضعف سیستم ایمنی که در مردان شایع‌تر است، نقش مهمی در جلوگیری از بازگشت بیماری دارد. امروزه روش‌های مدرن‌تری مانند درمان با لیزر نیز به دلیل مزایایی همچون درد کمتر، خونریزی حداقلی و بهبودی سریع‌تر، به عنوان یک گزینه مؤثر برای درمان عفونت مقعدی مردان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

روش‌های اصلی درمان شامل موارد زیر است:

• تخلیه با برش (Incision and Drainage): روش استاندارد طلایی برای خارج کردن چرک.
• مصرف آنتی‌بیوتیک: به‌عنوان درمان کمکی پس از تخلیه، به‌ویژه برای افراد با بیماری زمینه‌ای یا عفونت شدید.
• درمان با لیزر: یک روش کم‌تهاجمی برای برش، تخلیه و استریل کردن حفره آبسه با دقت بالا.
• حمام سیتز (نشستن در آب گرم): برای کاهش درد، التهاب و تمیز نگه داشتن ناحیه پس از تخلیه.
• مدیریت بیماری‌های زمینه‌ای: کنترل دیابت یا بیماری التهابی روده برای کاهش ریسک عود.

درمان عفونت مقعدی زنان

رویکرد اصلی در درمان عفونت مقعدی زنان نیز مشابه مردان، تخلیه کامل چرک است. با این حال، به دلیل ویژگی‌های آناتومیک ناحیه لگن در زنان، ملاحظات خاصی باید در نظر گرفته شود. نزدیکی آبسه به واژن و دستگاه تناسلی، اهمیت تخلیه دقیق و جلوگیری از گسترش عفونت به این نواحی را دوچندان می‌کند. اگر آبسه منجر به فیستول رکتوواژینال (ارتباط بین رکتوم و واژن) شود، درمان آن بسیار پیچیده خواهد بود، بنابراین اقدام سریع در مراحل اولیه حیاتی است.

در زنانی که باردار هستند، انتخاب روش درمانی باید با دقت بیشتری انجام شود. معمولا تخلیه آبسه تحت بی‌حسی موضعی ارجح است تا از خطرات بیهوشی عمومی برای مادر و جنین جلوگیری شود. پس از تخلیه، رعایت بهداشت اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد. شستشوی منظم با آب ولرم و خشک نگه داشتن ناحیه به بهبودی سریع‌تر کمک کرده و از عفونت‌های ثانویه جلوگیری می‌کند. همچنین، پزشک ممکن است برای اطمینان از عدم وجود عفونت‌های همراه در دستگاه ادراری یا واژن، بررسی‌های بیشتری را توصیه کند.

نتیجه‌ گیری 

آبسه مقعدی یک عفونت جدی و دردناک است که هرگز نباید نادیده گرفته شود. همان‌طور که در این مقاله بررسی شد، شناخت علائم ابسه مقعدی، از جمله درد ضربان‌دار، تورم و تب، برای تشخیص زودهنگام و جلوگیری از عوارض آبسه مقعدی حیاتی است. تاخیر در درمان می‌تواند منجر به مشکلات پیچیده‌ای مانند تشکیل فیستول یا گسترش عفونت به خون شود که درمان را دشوارتر و طولانی‌تر می‌کند. بنابراین، اقدام فوری و مراجعه به پزشک متخصص، کلید اصلی بهبودی کامل، جلوگیری از بازگشت بیماری و حفظ سلامت طولانی‌مدت ناحیه نشیمنگاهی است.

برای دریافت مشاوره تخصصی و اطمینان از یک درمان قطعی، انتخاب یک مرکز درمانی معتبر اهمیت بالایی دارد. کلینیک تهرانی به عنوان یکی از پیشروترین مراکز درمان بیماری‌های نشیمنگاهی، با بهره‌گیری از کادر پزشکی مجرب و تجهیزات پیشرفته، آماده ارائه خدمات تخصصی برای درمان آبسه مقعدی است. این کلینیک با استفاده از روش‌های نوین و کم‌تهاجمی مانند لیزر، به بیماران کمک می‌کند تا فرایند درمانی را با حداقل درد و کوتاه‌ترین دوره نقاهت پشت سر بگذارند و به بهبودی کامل دست یابند. اگر از علائم این بیماری رنج می‌برید، می‌توانید با اطمینان به تخصص و تجربه کلینیک تهرانی اعتماد کنید.

سوالات متداول

آبسه مقعدی چیست؟
آبسه مقعدی یک حفره عفونی و پر از چرک است که در نزدیکی مقعد یا راست‌روده ایجاد می‌شود. این بیماری معمولا در اثر مسدود شدن غدد کوچک مقعدی و رشد باکتری‌ها به وجود می‌آید و با درد شدید، تورم و قرمزی همراه است.

آیا آبسه مقعدی خطرناک است؟
بله، در صورت عدم درمان می‌تواند خطرناک باشد. اصلی‌ترین خطرات آن شامل ایجاد فیستول مقعدی (یک مجرای عفونی مزمن)، گسترش عفونت به جریان خون (سپسیس) که یک وضعیت اورژانسی است، و بازگشت مکرر بیماری می‌باشد.

علائم آبسه مقعدی چیست؟
شایع‌ترین علائم شامل درد مداوم و ضربان‌دار در ناحیه مقعد، وجود یک توده متورم، قرمز و حساس، درد هنگام نشستن یا اجابت مزاج، تب و لرز و گاهی ترشح چرک از ناحیه است.

عوارض آبسه مقعدی کدامند؟
شایع‌ترین عارضه، تشکیل فیستول مقعدی است. سایر عوارض عبارت‌اند از: بازگشت مجدد آبسه، گسترش عفونت به خون (سپسیس)، آسیب به عضلات مقعدی و ایجاد بی‌اختیاری (در موارد نادر) و ایجاد بافت اسکار دردناک.