آبسه مقعدی از تجمع چرک در اطراف راست روده و مقعد ایجاد شده که ناشی از عفونت می باشد. به عبارت دیگر، به حفره ی پر از چرک و عفونی نزدیک مقعد، آبسه ی مقعدی می گویند. آبسه ی مقعدی جزء بیماری های خطرناک به حساب می آید. چرا که می تواند در اثر عدم درمان به فیستول، شقاق و سایر بیماری های نشیمانگاهی منجر گردد. ما در مقاله ی زیر به بررسی این موضوع که علائم آبسه مقعدی چیست می پردازیم.
علت ایجاد آبسه ی مقعدی
در اکثر موارد این بیماری به علت وجود باکتری هایی مثل اشرشیاکولی و استافیلوکوک در ناحیه ی مقعد ایجاد می گردد. گاهی اوقات عفونت قارچی نیز می تواند باعث آبسه مقعدی ایجاد کند.
اگرچه آبسه مقعدی می تواند به دلیل عفونت حاد غده ی کوچک مقعد یا به دنبال ورود هر نوع جسم خارجی ایجاد گردد، وجود برخی شرایط مثل کولیت یا التهاب روده ی کوچک نیز می تواند باعث افزایش عفونت شود.
علائم آبسه مقعدی همانند سرماخوردگی است
آبسه مقعدی از بیماری هایی است که علائم مختلفی دارد. مراجعه ی به موقع به پزشک، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. چرا که می تواند روند درمانی را کوتاه تر و دستیابی به نتیجه ی مطلوب را سریع تر سازد.
در رابطه با این موضوع که آبسه مقعدی چه علائمی دارد؟ باید گفت: برخی از علائم این بیماری عبارتند از:
- احساس درد در هنگام لمس: به علت تجمع عفونت، مقعد دچار درد می گردد.
- تب و در موارد حادتر علاوه بر تب، بدن درد، بدی حال عمومی و بی اشتهایی نیز دیده می شود که فرد با مشاهده ی این علائم تصور می نماید که به سرماخوردگی دچار شده است.
- درد نبض دار
- ایجاد ورم
- احساس درد در هنگام اجابت مزاج
انواع آبسه مقعدی
آبسه مقعدی از لحاظ میزان بروز انواع مختلفی داشته که عبارتند از:
- آبسه ی عمقی: در رابطه با این موضوع که آبسه مقعدی چه علائمی دارد؟ می توان گفت: آبسه ی عمقی به علت نفوذ عفونت به قسمت عمیق بوجود می آید. این نوع از آبسه به تدریج دردناک تر و متورم تر می شود. طوری که نشستن و راه رفتن را برای بیمار دشوار می سازد.
- آبسه ی سطحی: در مورد این سوال که آبسه مقعدی چه علائمی دارد؟ باید گفت: در اکثر موارد، آبسه ی سطحی با دردی شدید در لبه ی مقعد بوجود می آید. در این نوع آبسه محل آبسه از نقاط دیگر گرم تر بوده و با التهاب و قرمزی بافت های اطراف همراه خواهد بود. آبسه ی سطحی شایع ترین نوع آبسه می باشد.
آبسه مقعدی چگونه درمان می شود؟
آبسه مقعدی بایستی به محض تشخیص تخلیه گردد، چرا که در صورت تاخیر در تخلیه می تواند باعث گسترش بیماری شود. باید بدانید که درمان آبسه مقعدی هم می توانند به صورت طبیعی و هم به صورت جراحی برای تخلیه باشد. در صورتی که آبسه به موقع درمان نشود می تواند از یک ناحیه سر باز کند که این می تواند باعث مشکلات زیادی برای فرد شود.
اما اگر از طریق جراحی تخلیه گردد، در ابتدا احتمال ایجاد سپتی سمی به صورت قابل توجهی کاهش پیدا می کند. از طرف دیگر انتخاب محل تخلیه ی آبسه از طریق جراحی، می تواند روند درمانی را تسریع ببخشد.
گفتنی است نیمی از آبسه های مقعدی می توانند به فیستول تبدیل شوند که در صورت تخلیه با جراحی، پزشک از نزدیکترین نقطه به آنوس، اقدام به تخلیه ی آبسه می کند که این باعث می شود در صورت تشکیل فیستول، طولش کوچکتر گردد. اما اگر آبسه به طور طبیعی سرباز کند هیچ تضمینی برای تخلیه ی آن وجود نداشته و حتی احتمال این وجود دارد که طول فیستول بیشتر گردد.
آیا می توان آبسه مقعدی را با دارو درمان نمود؟
در رابطه با درمان با آنتی بیوتیک باید گفت: تنها با مصرف آنتی بیوتیک نمی توان آبسه مقعدی را درمان نمود. بلکه برای درمان باید همزمان با جراحی دارو مصرف نمود. چون که آنتی بیوتیک به تنهایی نمی تواند به عمق آبسه نفوذ نماید.
درمان با جراحی
تنها راه درمان برای آبسه مقعدی، جراحی است که این کار با روش های مختلفی انجام می شود. امروزه جراحی با لیزر به علت مقرون به صرفگی و دستیابی به نتیجه ی مطلوب در زمان کوتاه با اقبال زیادی روبه رو بوده است. این روش درمانی در درمانگاه یا مطب با کمک بی حسی موضعی و در عرض 1 ساعت انجام می گیرد.
پس از جراحی، محل انسزیون آبسه دوخته نمی شود تا با گذشت زمان و به تدریج، حفره بسته بشود. در این زمان، بیمار بایستی طوری پانسمان نماید که داخل حفره گاز گذاشته شود و به این طریق مانع از بسته شدن انسزیون گردد.
در اکثر موارد پس از تخلیه ی آبسه به آنتی بیوتیک نیاز نبوده مگر سلولیت گسترده ای وجود داشته باشد یا این که فرد به دیابت یا بیماری قلبی دچار باشد.
