لیزر پرولاپس رکتوم | عکس + علت | درمان بیرون زدگی چیست

عکس بیرون زدگی رکتوم

مشاهده عکس بیرون زدگی رکتوم می‌تواند به درک بهتر این عارضه کمک کند، اما لازم است به این نکته توجه شود که این تصاویر صرفا برای افزایش آگاهی و جنبه آموزشی دارند. دیدن شکل واقعی این بیماری ممکن است برای برخی افراد نگران‌کننده باشد، اما هدف از ارائه این تصاویر، کمک به تشخیص بصری اولیه و درک تفاوت آن با سایر مشکلات ناحیه مقعدی مانند هموروئید است. در این تصاویر معمولا یک توده گوشتی قرمز یا صورتی‌رنگ دیده می‌شود که از مقعد بیرون زده است و دارای چین‌های دایره‌ای شکل است که مربوط به بافت مخاطی روده است.

این تصاویر به وضوح نشان می‌دهند که پرولاپس رکتوم، فراتر از یک تورم ساده است و شامل خروج واقعی بخشی از ساختار روده می‌شود. درک این موضوع اهمیت مراجعه فوری به پزشک هموروئید را دوچندان می‌کند. دیدن یک عکس بیرون زدگی رکتوم معتبر (که معمولا به صورت شماتیک یا در محیط پزشکی گرفته شده) به بیمار کمک می‌کند تا با دیدی واقع‌بینانه و بدون ترس بی‌مورد، برای پیگیری مسیر درمانی خود اقدام کند. هدف، آگاهی‌بخشی است نه ایجاد وحشت، زیرا این بیماری کاملا قابل درمان است.

تفاوت پرولاپس رکتوم با بواسیر چیست؟

یکی از مهم‌ترین چالش‌ها در تشخیص بیماری‌های نشیمنگاهی، تمایز بین پرولاپس رکتوم و بواسیر (هموروئید) است، زیرا علائم هر دو می‌توانند بسیار شبیه به هم باشند. بسیاری از بیماران با مشاهده یک توده بیرون‌زده از مقعد، به اشتباه تصور می‌کنند که دچار بواسیر شده‌اند. در حالی که بواسیر ناشی از تورم و التهاب رگ‌های خونی در کانال مقعد است، پرولاپس رکتوم شامل لغزش و خروج خود بافت دیواره روده (رکتوم) به بیرون از مقعد است. این تفاوت ساختاری، اساس تمایز این دو بیماری از یکدیگر است.

برای اینکه بدانیم تفاوت پرولاپس رکتوم با بواسیر چیست، باید به جزئیات ظاهری و علائم همراه آن توجه کنیم. پزشک متخصص با معاینه فیزیکی به راحتی می‌تواند این دو را از هم تشخیص دهد. در پرولاپس، توده بیرون‌زده دارای چین‌های مخاطی دایره‌ای شکل است، در حالی که بواسیر ترومبوزه یا پرولابه (خارج شده) دارای شکاف‌ها و خطوط شعاعی هستند. تشخیص صحیح این تفاوت برای انتخاب روش درمانی مناسب، حیاتی است، زیرا درمان این دو عارضه کاملا متفاوت است.

• منشأ و بافت درگیر:
  • پرولاپس رکتوم: خروج دیواره رکتوم (بافت روده).
  • بواسیر: تورم و بیرون‌زدگی بالشتک‌های عروقی مقعد.
• ظاهر توده بیرون‌زده:
  • پرولاپس رکتوم: دارای چین‌های متحدالمرکز (دایره‌ای) بر روی سطح خود است.
  • بواسیر: دارای خطوط و شکاف‌های شعاعی (از مرکز به سمت خارج) است.
• خونریزی:
  • پرولاپس رکتوم: خونریزی معمولا کمتر و به صورت لکه‌های روشن روی دستمال است (مگر اینکه زخم شود).
  • بواسیر: خونریزی معمولا شایع‌تر و به رنگ قرمز روشن است که ممکن است روی کاسه توالت نیز چکه کند.
• ارتباط با اسفنکتر مقعد:
  • پرولاپس رکتوم: اغلب با ضعف عضلات اسفنکتر و بی‌اختیاری مدفوع همراه است.
  • بواسیر: معمولا تاثیر مستقیمی بر قدرت اسفنکتر ندارد، مگر در موارد بسیار شدید.

چه کسانی در معرض ابتلا به بیماری بیرون زدگی مقعد هستند؟

بیماری بیرون زدگی مقعد یا می‌تواند هر فردی را در هر سنی درگیر کند، اما شیوع آن در گروه‌های خاصی بسیار بیشتر است. مهم‌ترین عامل خطر، جنسیت و سن است؛ به طوری که این بیماری در زنان شش برابر شایع‌تر از مردان است. اوج شیوع این بیماری در زنان، معمولا پس از ۶۰ سالگی رخ می‌دهد. این موضوع به دلیل فشارهای ناشی از بارداری، زایمان و همچنین تغییرات هورمونی و ضعف عضلات کف لگن با افزایش سن است.

دانستن اینکه چه کسانی در معرض ابتلا به بیماری بیرون زدگی مقعد هستند، به افزایش آگاهی و تمرکز بر اقدامات پیشگیرانه کمک می‌کند. افرادی که دارای عوامل خطر متعددی هستند، باید توجه بیشتری به سلامت دستگاه گوارش و عضلات کف لگن خود داشته باشند. به عنوان مثال، یک زن مسن که سابقه زایمان‌های متعدد و یبوست مزمن دارد، در بالاترین گروه خطر قرار می‌گیرد و باید با راهکارهایی مانند تمرینات کگل و رژیم غذایی پرفیبر، از بروز این عارضه پیشگیری کند.

1. زنان بالای ۵۰ سال: به خصوص زنانی که سابقه زایمان طبیعی متعدد داشته‌اند.
2. افراد مبتلا به یبوست مزمن: کسانی که برای دفع مدفوع به طور مداوم زور می‌زنند.
3. افراد مسن (هم زن و هم مرد): به دلیل ضعف طبیعی عضلات کف لگن و اسفنکتر مقعد با افزایش سن.
4. بیماران مبتلا به سیستیک فیبروزیس: این بیماری ژنتیکی یک عامل خطر مهم در کودکان و نوجوانان است.
5. افرادی که جراحی لگن داشته‌اند: جراحی‌هایی مانند هیسترکتومی می‌تواند به ساختارهای حمایتی لگن آسیب بزند.
6. افراد با آسیب‌های نخاعی یا بیماری‌های عصبی: شرایطی که کنترل عضلات مقعد را مختل می‌کنند مانند داشتن استرس و اضطراب بیش از حد.
7. افرادی که به طور مکرر اجسام سنگین بلند می‌کنند: به دلیل افزایش فشار مزمن داخل شکم.

افراد پر استرس

درمان بیرون زدگی مقعد

درمان بیرون زدگی مقعد به شدت بیماری، سن بیمار و وضعیت سلامت عمومی او بستگی دارد. در موارد خفیف و مراحل اولیه، به‌ویژه در کودکان، ممکن است رویکردهای غیرجراحی و مدیریتی موثر باشند. هدف اصلی در این مرحله، کاهش فشار بر ناحیه رکتوم و لگن است. این کار معمولا از طریق اصلاح سبک زندگی و درمان شرایط زمینه‌ای مانند یبوست مزمن انجام می‌شود. با این حال، باید توجه داشت که در بزرگسالان، پرولاپس رکتوم یک مشکل آناتومیک است و معمولا برای اصلاح دائمی آن نیاز به مداخله جراحی وجود دارد.

انتخاب بهترین روش درمان پرولاپس رکتوم باید توسط پزشک متخصص و پس از ارزیابی کامل شرایط بیمار صورت گیرد. درمان‌های خانگی و سنتی ممکن است به تسکین علائم کمک کنند، اما نمی‌توانند مشکل اصلی یعنی ضعف ساختارهای نگهدارنده رکتوم را برطرف نمایند. به همین دلیل، جراحی به عنوان قطعی‌ترین راه حل در نظر گرفته می‌شود که می‌تواند از طریق شکم (رکتوپکسی شکمی) یا از طریق مقعد انجام شود و هدف آن تثبیت رکتوم در جای اصلی خود است.

1. درمان خانگی
2. درمان گیاهی و سنتی 
3. درمان با دارو
4. لیزر پرولاپس رکتوم

شرکت Fotona در مورد مزایای درمان پرولاپس رکتوم با لیزر چنین بیان می کند:

ما یک مورد از اثرات مثبت لیزر را بر علائم شدید پرولاپس رکتوم، از جمله بی‌اختیاری مدفوع، احساس برآمدگی مقعد و اجابت مزاج مکرر نشان می‌دهیم. با توجه به سهولت انجام این روش به صورت سرپایی و عوارض جانبی گذرا و قابل تحمل احساس سوزش، این درمان برای بیمار و پزشک ایمن و راحت است. مکانیسم عمل می‌تواند از طریق برهمکنش لیزر فتوترمال با بافت باشد که باعث تشکیل رگ‌های جدید، فعال شدن فیبروبلاست‌ها و در نهایت منجر به نئوکلاژنز می‌شود

درمان خانگی بیرون زدگی مقعد

درمان خانگی بیرون زدگی مقعد به عنوان یک راهکار قطعی برای این عارضه محسوب نمی‌شود، اما نقش بسیار مهمی در مدیریت علائم، جلوگیری از پیشرفت بیماری و کاهش ناراحتی‌های روزمره دارد. از آنجایی که پرولاپس رکتوم یک مشکل ساختاری و آناتومیک است، روش‌های خانگی نمی‌توانند بافت روده را به جای اصلی خود بازگردانند یا عضلات ضعیف شده را به طور کامل ترمیم کنند. با این حال، این روش‌ها به ویژه در مراحل اولیه بیماری و یا به عنوان مراقبت‌های مکمل قبل و بعد از درمان پزشکی، بسیار ارزشمند هستند. هدف اصلی این راهکارها، کاهش فشار از روی کف لگن و جلوگیری از عواملی است که باعث تشدید بیرون‌زدگی می‌شوند.

مهم‌ترین بخش درمان خانگی پرولاپس رکتوم، تمرکز بر روی رفع یبوست و تسهیل فرآیند دفع است. زور زدن مداوم هنگام اجابت مزاج، اصلی‌ترین دشمن این بیماران است. با اصلاح رژیم غذایی، افزایش فعالیت بدنی و تغییر عادات نادرست در توالت، می‌توان فشار وارده بر رکتوم را به حداقل رساند. این اقدامات نه تنها به کنترل علائم کمک می‌کنند، بلکه کیفیت زندگی فرد را نیز به شکل قابل توجهی بهبود می‌بخشند و از بروز عوارض جدی‌تر جلوگیری می‌نمایند.

1. افزایش مصرف فیبر: مصرف روزانه ۲۰ تا ۳۵ گرم فیبر از طریق میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و حبوبات به نرم شدن مدفوع و جلوگیری از یبوست کمک می‌کند.
2. نوشیدن آب فراوان: نوشیدن حداقل ۸ لیوان آب در روز برای عملکرد صحیح فیبر و جلوگیری از خشکی مدفوع ضروری است.
3. انجام تمرینات کگل (Kegel): این تمرینات با انقباض و رها کردن عضلات کف لگن، به تقویت آن‌ها و بهبود حمایت از رکتوم کمک می‌کنند.
4. اجتناب از زور زدن: در هنگام اجابت مزاج به هیچ وجه زور نزنید. اگر احساس دفع ندارید، از توالت خارج شده و زمان دیگری را امتحان کنید.
5. استفاده از زیرپایی در توالت: قرار دادن یک چهارپایه زیر پاها هنگام نشستن روی توالت فرنگی، زاویه رکتوم را در حالت بهتری قرار داده و به تخلیه آسان‌تر کمک می‌کند.
6. جا انداختن دستی توده: در صورتی که پرولاپس به داخل برنمی‌گردد، می‌توان به آرامی و با استفاده از یک دستمال مرطوب، توده را به داخل مقعد هدایت کرد.
7. پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین: این کار فشار داخل شکم را به شدت افزایش می‌دهد و وضعیت را بدتر می‌کند.

درمان گیاهی و سنتی بیرون زدگی مقعد

در طب سنتی، درمان گیاهی و سنتی بیرون زدگی مقعد بیشتر بر روی تقویت بدن، بهبود عملکرد گوارش و کاهش علائم متمرکز است تا درمان مستقیم خود عارضه. از دیدگاه طب سنتی، این مشکل اغلب به دلیل ضعف عمومی بدن، غلبه سردی و رطوبت در ناحیه لگن و مشکلات گوارشی مزمن مانند یبوست ایجاد می‌شود. به همین دلیل، راهکارهای پیشنهادی معمولا شامل اصلاح مزاج، استفاده از گیاهان دارویی با طبع گرم و خشک برای تقویت عضلات و بهره‌گیری از گیاهان ملین برای رفع یبوست است.

باید تاکید کرد که این روش‌ها نمی‌توانند جایگزین درمان‌های پزشکی مدرن، به ویژه جراحی، در موارد پرولاپس کامل شوند. با این حال، استفاده از درمان گیاهی پرولاپس رکتوم به عنوان یک رویکرد مکمل و تحت نظر متخصص طب سنتی، می‌تواند به کاهش درد، التهاب و مدیریت یبوست که عامل اصلی تشدیدکننده بیماری است، کمک شایانی کند. این روش‌ها می‌توانند به بهبود کیفیت زندگی بیمار و آماده‌سازی او برای درمان‌های اصلی کمک کنند.

• استفاده از گیاهان ملین: مصرف گیاهانی مانند پسیلیوم (اسفرزه)، بارهنگ، تخم شربتی و خاکشیر به همراه آب فراوان به نرم شدن مدفوع کمک می‌کند.
• استفاده از روغن‌های گیاهی: ماساژ دادن ناحیه شکم با روغن‌هایی مانند روغن زیتون یا روغن کرچک می‌تواند به بهبود حرکات روده کمک کند.
• دم‌نوش‌های تقویتی و ضد نفخ: مصرف دم‌نوش‌هایی مانند بابونه، نعناع و زنجبیل به آرام کردن دستگاه گوارش و کاهش نفخ کمک می‌کند.
• استفاده از ضمادهای گیاهی: در طب سنتی گاهی از ضماد گیاهانی مانند مازو یا پوست انار که خاصیت قابض دارند، برای تقویت موضعی استفاده می‌شود که باید با احتیاط و تحت نظر متخصص باشد.
• آبزن (حمام سیتز): نشستن در تشت آب گرم (گاهی به همراه عصاره گیاهانی مانند بابونه) به کاهش درد، اسپاسم و التهاب در ناحیه مقعد کمک می‌کند.

درمان بیرون زدگی مقعد با دارو

درمان بیرون زدگی مقعد با دارو به معنای واقعی کلمه برای از بین بردن پرولاپس وجود ندارد. هیچ قرص، کپسول یا پمادی ساخته نشده است که بتواند رکتوم خارج شده را به جای خود بازگردانده و عضلات و رباط‌های ضعیف شده لگن را ترمیم کند. پرولاپس رکتوم یک نقص فیزیکی و آناتومیک است که درمان قطعی آن در بزرگسالان معمولا نیازمند جراحی است. با این حال، داروها نقش بسیار مهمی در مدیریت شرایط زمینه‌ای و کنترل علائم ایفا می‌کنند.

نقش اصلی درمان پرولاپس رکتوم با دارو، مدیریت و درمان یبوست مزمن است. از آنجایی که زور زدن عامل اصلی ایجاد و تشدید پرولاپس است، پزشکان برای جلوگیری از این فشار، داروهای خاصی را تجویز می‌کنند. این داروها با نرم کردن مدفوع یا تحریک حرکات روده، فرآیند دفع را آسان‌تر کرده و نیاز به زور زدن را از بین می‌برند. استفاده از این داروها باید حتما تحت نظر پزشک باشد، زیرا مصرف خودسرانه و طولانی‌مدت برخی از ملین‌ها می‌تواند عوارض جانبی به همراه داشته باشد.

• نرم‌کننده‌های مدفوع (Stool Softeners):
  • دوکوزات سدیم (Docusate Sodium): این دارو با افزایش جذب آب در مدفوع، آن را نرم‌تر می‌کند.
• ملین‌های اسموتیک (Osmotic Laxatives):
  • پلی‌اتیلن گلیکول (Polyethylene Glycol – PEG): با کشیدن آب به داخل روده، حجم مدفوع را افزایش داده و آن را نرم می‌کند.
  • لاکچری (Lactulose): شربتی که به طور مشابه عمل کرده و به رفع یبوست کمک می‌کند.
• ملین‌های حجم‌دهنده (Bulk-Forming Laxatives):
  • پسیلیوم (Psyllium) و متیل سلولز (Methylcellulose): این مکمل‌های فیبری با جذب آب، حجم مدفوع را افزایش داده و دفع آن را راحت‌تر می‌کنند. این دسته معمولا اولین خط درمان دارویی هستند.
• پمادهای بی‌حس‌کننده و محافظ:
  • در صورت وجود درد یا سوزش، پمادهایی مانند لیدوکائین یا کرم‌های حاوی زینک اکساید ممکن است برای تسکین موقت علائم تجویز شوند.

درمان پرولاپس رکتوم با لیزر

یکی از پرسش‌های متداول بیماران این است که آیا درمان پرولاپس رکتوم با لیزر امکان‌پذیر است؟ پاسخ کوتاه و دقیق به این سؤال این است که لیزر، روش درمانی استاندارد یا مناسبی برای پرولاپس رکتوم کامل (Full-thickness rectal prolapse) نیست. پرولاپس رکتوم یک مشکل پیچیده ناشی از ضعف عضلات و بافت‌های همبند عمقی لگن است که باعث لغزش روده به بیرون می‌شود. درمان این عارضه نیازمند یک مداخله جراحی ساختاری است که طی آن رکتوم در جای اصلی خود در داخل لگن ثابت (Pexy) می‌شود. لیزر توانایی انجام چنین ترمیم عمیقی را ندارد.

با این حال، ممکن است در برخی موارد بسیار خاص و نادر از پرولاپس مخاطی (Mucosal Prolapse) که فقط لایه داخلی روده به میزان کمی بیرون می‌زند و شباهت زیادی به هموروئید دارد، از لیزر استفاده شود. اما این شرایط با پرولاپس رکتوم واقعی متفاوت است. به طور کلی، کاربرد اصلی لیزر در حوزه بیماری‌های نشیمنگاهی، برای درمان هموروئید (بواسیر) و شقاق است. بنابراین، نباید درمان بیرون زدگی روده با لیزر را به عنوان یک گزینه درمانی رایج یا موثر برای این بیماری در نظر گرفت و انتخاب اصلی همچنان روش‌های جراحی متداول است.

لیزر پرولاپس رکتوم مزایایی دارد که عبارتند از:

• درد کمتر پس از عمل: به دلیل برش دقیق‌تر و آسیب کمتر به بافت‌های اطراف.
• خونریزی کمتر: لیزر همزمان با برش، عروق خونی کوچک را می‌بندد و خونریزی حین و پس از عمل را به حداقل می‌رساند.
• دقت بالا در جراحی: جراح کنترل بیشتری بر روی عمق و میزان برش دارد.
• کاهش ریسک عفونت: انرژی بالای لیزر می‌تواند باکتری‌ها را در محل برش از بین ببرد.
• بهبود سریع‌تر: معمولا بیماران پس از لیزر پرولاپس رکتوم (در موارد مناسب)، دوره نقاهت کوتاه‌تری را تجربه می‌کنند.