کاربرد پروبیوتیک در چیست و در چه مواد غذایی یافت می‌شود؟
فهرست عناوین
کاربرد پروبیوتیک
کاربرد پروبیوتیک در حفظ عملکرد کل بدن است و این ماده به عنوان یک ماده خوب و مفید برای بدن شناخته می‌شود.
پروبیوتیک ها میکروارگانیسم های زنده (باکتری) هستند که به طور طبیعی در بدن انسان وجود دارند.
آنها را می‌توان به عنوان مکمل مصرف کرد، اما معمولا در وعده های غذایی وجود دارد.
این ماده مکمل های غذایی میکروبیولوژیکی هستند که با وجود میکرو فلور روده، تأثیر مفیدی بر بدن دارند.
مهمترین فواید پروبیوتیک برای بدن عبارت اند از:
- بهبود عملکردهای غذایی
- کمک به حفظ سلامت روده
- محافظت در برابر سرطان روده بزرگ
- کاهش عدم تحمل لاکتوز
- حذف میکروارگانیسم های مضر بدن
- کاهش تولید سموم باکتریایی
- محافظت در برابر عفونت های دستگاه گوارش
- محافظت در برابر عفونت های ادراری و دستگاه تناسلی
- بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن
- اثر ضد حساسیت
- فعالیت ضد سرطانی
- کاهش سطح کلسترول بد
- کاهش خطر بیماری قلبی
- کاهش فشار خون
- حمایت از درمان عفونت هلیکوباکتر پیلوری
- جلوگیری از یبوست
- کاهش نفخ
بهترین پروبیوتیک
پروبیوتیک ها سویه هایی از میکروارگانیسم ها هستند که اغلب از باکتری های اسید لاکتیک و همچنین مخمرها تشکیل شده اند که تأثیر مفیدی بر عملکرد بدن انسان دارند.
پروبیوتیک ها معمولا در محصولات لبنی تخمیر شده و ترشیجات یافت می‌شوند.
برای اینکه باکتری ها یا مخمرها به عنوان پروبیوتیک در نظر گرفته شوند، باید تعدادی از الزامات را برآورده کنند. آنها باید زنده و فعال در دستگاه گوارش باقی بمانند، اگر قرار است در انسان استفاده شوند از انسان نیز گرفته شده و غیر بیماری زا و غیر سمی باشند.
مهم است که جنس، گونه و سویه آنها با استفاده از روش‌های ژنتیکی مدرن تعیین شود و مقاومت بالایی در برابر آنزیم‌های گوارشی، اسید معده و صفرا نشان دهند که امکان زنده ماندن در دستگاه گوارش را فراهم می‌کند.
باکتری های پروبیوتیک می‌توانند به مخاط روده بچسبند و در محیط آن زنده بمانند.
کاربرد پروبیوتیک در اثرات مثبت بالینی هستند که بر سلامت انسان تاثیر می‌گذارد، عوارض جانبی ندارند، پایدار هستند و می‌توانند در مقیاس بزرگ تولید شوند.
عملکرد پروبیوتیک ها
به نظر می رسد که سلامت عمومی تا حد زیادی با وضعیت میکرو فلور روده و عملکرد روده مرتبط است.
پروبیوتیک ها محیط روده را مستعمره می‌کنند، از رشد باکتری های بیماری زا جلوگیری می‌کنند و در همزیستی با ارگانیسم میزبان زندگی می‌کنند.
یک پروبیوتیک همراه با آنتی بیوتیک ها ضروری است، آنتی بیوتیک ها نه تنها باکتری های بیماری زا، بلکه باکتری های مثبتی را که در بدن انسان زندگی می‌کنند نیز از بین می‌برند.
درمان آنتی بیوتیکی فلور باکتریایی را تا حد زیادی تغییر می‌دهد، بنابراین استفاده از پروبیوتیک ها نه تنها در حین مصرف دارو، بلکه حتی تا چند ماه پس از درمان فشرده نیز ارزش دارد.
با این حال، کاربرد پروبیوتیک ها بسیار گسترده تر است.
مواد حاوی پروبیوتیک
شناخته شده ترین منابع پروبیوتیک ها لبنیات تخمیر شده مانند: ماست، دوغ هستند.
آنها بهترین محیط را برای زندگی میکروارگانیسم های مفید فراهم می‌کنند و به آنها اجازه می‌هند تا حد زیادی زنده به روده ها برسند.
لازم به ذکر است که فقط محصولاتی با نام سویه ذکر شده روی برچسب دارای اثر پروبیوتیک قابل استناد هستند.
ما معمولا ماست را به عنوان یک پروبیوتیک انتخاب میکنیم.
ماست ها تنها منابع باکتری های پروبیوتیک نیستند:
- لبنیات تخمیر شده
- کلم ترش
- خیار شور
- کواس
- اسید چغندر
پروبیوتیک‌ها در شیر گیاهی تخمیر شده با باکتری‌های پروبیوتیک، آب سبزیجات و میوه‌ها با افزودن باکتری‌های پروبیوتیک، محصولات گوشتی پروبیوتیک، بستنی، شکلات، آب نبات، ژله‌ها وجود دارند.
افزودن باکتری های پروبیوتیک طبیعی برای نوزادان را می‌توان در شیرخشک غنی شده با باکتری های پروبیوتیک یافت.
مرکز تخصصی لیزر بیماری های نشیمنگاهی
کلینیک تهرانی مجهزترین مرکز درمان بیماری های نشیمنگاهی با لیزر می باشد.
کارشناسان و مشاورین ما بصورت 24 ساعته آماده خدمت رسانی به شما عزیزان هستند.
شما کاربران گرامی می توانید از طریق شماره های داخل سایت یا از صفحه تماس با ما به صورت 24 ساعته و کاملا رایگان با این مرکز در ارتباط باشید.
اگر با ما در این مقاله همراه بوده باشید, هم اکنون با کاربرد پروبیوتیک آشنا هستید.
برای شما آرزوی سلامتی داریم.