درمان شقاق مقعدی (فیشر) | عمل شقاق مقعدی با لیزر

درمان شقاق مقعدی بسته به شدت و مدت زمان ابتلا به این عارضه متفاوت است. در مواردی که شقاق تازه ایجاد شده و به حالت مزمن نرسیده باشد، می‌توان از روش‌های خانگی و دارویی استفاده کرد، اما برای شقاق‌های مزمن یا مقاوم به درمان‌های خانگی، روش‌های پزشکی، به ویژه لیزر درمانی، توصیه می‌شود. در ادامه به برخی از روش‌های موثر در درمان شقاق مقعدی می‌پردازیم:

درمان شقاق مقعدی

شقاق مقعدی چیست؟ یکی از مشکلات شایع ناحیه مقعد است که به دلیل ایجاد ترک یا زخم در دیواره کانال مقعدی به وجود می‌آید و می‌تواند با درد و سوزش شدید، به‌ویژه هنگام دفع، همراه باشد. برای درمان شقاق مقعدی روش‌های مختلفی وجود دارد که بسته به شدت بیماری و علائم بیمار، پزشک مناسب‌ترین روش را توصیه می‌کند.

اولین قدم در درمان شقاق مقعدی، معمولاً شامل استفاده از درمان‌های غیرجراحی و مراقبت‌های خانگی است. این روش‌ها شامل بهبود رژیم غذایی با مصرف فیبر کافی، استفاده از ملین‌های طبیعی، و افزایش میزان مصرف آب در طول روز است. این تغییرات به کاهش یبوست و تسهیل دفع کمک می‌کند و فشار وارده بر ناحیه مقعدی را کاهش می‌دهد، که می‌تواند از تشدید شقاق و آسیب بیشتر جلوگیری کند.

روش‌های دارویی نیز در مواردی که شقاق به تازگی ایجاد شده و به مرحله مزمن نرسیده باشد، می‌تواند مؤثر باشد. از جمله این روش‌ها می‌توان به استفاده از پمادهای موضعی شامل نیترات گلیسیرین یا کرم‌های حاوی داروهای بی‌حس کننده اشاره کرد که با کاهش درد و اسپاسم عضلانی، به تسریع فرآیند بهبود کمک می‌کنند. پمادهای دیگری نیز وجود دارند که با افزایش جریان خون به ناحیه مقعد، باعث تسریع در بهبود زخم شقاق می‌شوند. نکته مهم این است که داروها باید تحت نظر پزشک مصرف شوند تا عوارض جانبی احتمالی آن‌ها به حداقل برسد و بیمار نتیجه بهتری از درمان بگیرد.

۱. درمان فیشر در خانه

• استفاده از حمام آب گرم: یکی از راه‌های تسکین درد و کاهش التهاب در شقاق مقعدی، نشستن در آب گرم است. حمام نشیمنگاهی به مدت 10 تا 15 دقیقه، چند بار در روز، به ویژه پس از اجابت مزاج، می‌تواند باعث بهبود جریان خون در ناحیه و کمک به ترمیم بافت آسیب‌دیده شود.
• افزایش مصرف فیبر و آب: جلوگیری از یبوست برای بهبود شقاق مقعدی بسیار مهم است. مصرف فیبر کافی از طریق سبزیجات، میوه‌ها، و غلات کامل، به همراه آب کافی، می‌تواند به نرم‌تر شدن مدفوع و کاهش فشار روی ناحیه مقعد کمک کند.
• استفاده از پمادهای موضعی: برخی پمادها و کرم‌های موضعی حاوی موادی مانند لیدوکائین یا نیتروگلیسرین و یا پماد آنتی فیشر می‌توانند درد را کاهش دهند و به بهبود جریان خون و التیام زخم کمک کنند.

۲.دارو برای درمان شقاق

در مواردی که شقاق بهبود نیافته باشد، پزشک ممکن است داروهایی مانند مسکن‌ها، کرم‌های موضعی با خاصیت ترمیم کنندگی، و یا داروهایی برای کاهش اسپاسم عضلات مقعدی تجویز کند. این داروها به کاهش درد و سرعت بخشیدن به روند بهبودی کمک می‌کنند.

۳. درمان قطعی شقاق مقعدی

در صورتی که شقاق به حالت مزمن تبدیل شده باشد یا به درمان‌های خانگی و دارویی پاسخ نداده باشد، روش‌های زیر به عنوان گزینه‌های درمانی پیشرفته توصیه می‌شوند:

• تزریق بوتاکس: تزریق بوتاکس به عضلات مقعد باعث کاهش اسپاسم و فشار در ناحیه شده و بهبود زخم را تسهیل می‌کند. این روش غیرتهاجمی بوده و معمولاً نتایج خوبی به همراه دارد.
• درمان با لیزر: لیزر درمانی یکی از موثرترین روش‌های درمان شقاق مقعدی است. در این روش، با استفاده از لیزر، بافت آسیب‌دیده ترمیم می‌شود و درد و التهاب کاهش می‌یابد. این روش مزایای زیادی از جمله کاهش درد، کوتاه بودن زمان بهبود، و عدم نیاز به بستری دارد و می‌تواند به عنوان جایگزینی برای جراحی در موارد مزمن استفاده شود. درمان فیشر با لیزر در 20 دقیقه انجام می شود و بدون دوران نقاهت است.
• جراحی شقاق مقعدی: در مواردی که تمامی روش‌های غیرجراحی پاسخگو نباشند، جراحی شقاق مقعدی انجام می‌شود. در این روش، بخشی از عضله اسفنکتر داخلی مقعد برداشته می‌شود تا فشار کاهش یابد و زخم بهبود یابد. لازم به ذکر است که این روش بسیار دردناک است و طول نقاهت بیشتری نسبت به جراحی با لیزر دارد.

در صورتی که روش‌های درمانی اولیه و دارویی نتوانند علائم شقاق را بهبود بخشند، درمان‌های تخصصی‌تر و یا حتی جراحی ممکن است مورد نیاز باشد. یکی از روش‌های مؤثر، روش اسفنکتروتومی داخلی جانبی است که با کاهش فشار وارده به ناحیه مقعد، امکان بهبود زخم را فراهم می‌آورد. این روش جراحی، به عنوان یکی از روش‌های رایج و مؤثر در درمان شقاق مزمن شناخته می‌شود و در بسیاری از موارد با موفقیت همراه است. همچنین، لیزر درمانی نیز یکی از روش‌های نوین و کم‌تهاجم برای درمان شقاق مقعدی به شمار می‌رود. لیزر درمانی با کاهش عوارض جانبی، درد کمتر و بهبود سریع‌تر نسبت به روش‌های جراحی سنتی مورد توجه قرار گرفته است.

عمل شقاق مقعدی با لیزر

عمل شقاق مقعدی با لیزر یکی از روش‌های نوین و کم‌تهاجم در درمان شقاق مقعدی است که در سال‌های اخیر محبوبیت زیادی پیدا کرده است. این روش به دلیل مزایای فراوانی که دارد، گزینه‌ای مطلوب برای بیمارانی است که از شقاق مزمن رنج می‌برند و درمان‌های دارویی یا دیگر روش‌های جراحی نتوانسته‌اند مشکل آن‌ها را حل کنند. در این روش، از پرتوهای لیزری برای ترمیم زخم‌ها و ترک‌های موجود در ناحیه مقعد استفاده می‌شود. لیزر فیشر با دقت بالا، بافت آسیب‌دیده را تبخیر کرده و بدون نیاز به برش‌های بزرگ، فرآیند بهبود را تسریع می‌بخشد.

مزیت اصلی عمل شقاق مقعدی با لیزر این است که نسبت به روش‌های جراحی سنتی تهاجم کمتری دارد و خطرات کمتری نیز به همراه دارد. یکی از مشکلات عمده‌ای که بیماران در جراحی‌های سنتی با آن روبرو هستند، درد شدید پس از عمل است. اما در عمل لیزری، درد پس از عمل به مراتب کمتر بوده و بهبودی سریع‌تر انجام می‌شود. همچنین، خونریزی کمتری در این روش رخ می‌دهد، زیرا لیزر باعث کوآگولاسیون یا بند آمدن عروق خونریزی‌دهنده می‌شود. به همین دلیل، بیماران به سرعت به زندگی روزمره خود بازمی‌گردند. در ادامه به مزایای عمل شقاق مقعدی با لیزر اشاره خواهیم داشت.

مزایای عمل شقاق مقعدی با لیزر

درمان شقاق مقعدی با لیزر یکی از روش‌های نوین و موثر برای درمان این مشکل است که به دلیل مزایای متعدد خود، مورد توجه بسیاری از بیماران و پزشکان قرار گرفته است. در اینجا به مزایای اصلی این روش درمانی پرداخته‌ایم:

1. کمترین میزان درد و ناراحتی

یکی از بزرگترین مزایای درمان شقاق مقعدی با لیزر این است که برخلاف روش‌های جراحی سنتی، بیمار در حین درمان احساس درد و ناراحتی کمتری می‌کند. لیزر با دقت بالا و بدون نیاز به برش فیزیکی، بافت آسیب‌دیده را ترمیم می‌کند و آسیب به بافت‌های سالم ناحیه به حداقل می‌رسد. این امر باعث کاهش درد و دوران نقاهت می‌شود.

2. عدم نیاز به بستری شدن

عمل لیزری شقاق مقعدی یک روش سرپایی است که معمولاً نیاز به بستری شدن ندارد. بیماران پس از انجام درمان می‌توانند به سرعت به خانه بازگردند و نیازی به مراقبت‌های خاص در بیمارستان ندارند. این ویژگی درمان لیزری باعث کاهش هزینه‌های درمانی و زمان استراحت می‌شود.

3. بازیابی سریع و دوران نقاهت کوتاه

در مقایسه با جراحی‌های سنتی، درمان با لیزر بهبودی سریع‌تری را به همراه دارد. بیشتر بیماران پس از درمان با لیزر می‌توانند به سرعت به فعالیت‌های روزمره خود بازگردند و فقط چند روز استراحت سبک نیاز دارند. این دوران نقاهت کوتاه، به ویژه برای کسانی که شغلی با نیاز به تحرک دارند، بسیار مفید است.

4. دقت و کنترل بالا

در درمان با لیزر، پزشک می‌تواند با دقت بالایی ناحیه آسیب‌دیده را هدف قرار دهد. این دقت باعث می‌شود که هیچ آسیبی به بافت‌های سالم اطراف وارد نشود و روند درمان به طور کامل کنترل شود. این ویژگی لیزر باعث کاهش عوارض جانبی و بهبود سریع‌تر می‌شود.

5. کاهش عوارض و خطرات

از آنجا که درمان با لیزر کم‌تهاجم است و نیازی به برش‌های جراحی ندارد، خطر عفونت، خونریزی، و دیگر عوارض جانبی مرتبط با جراحی‌های سنتی بسیار کمتر است. این ویژگی درمان لیزری به بیمار احساس امنیت و راحتی بیشتری می‌دهد.

6. نتایج ماندگار و کم‌عوارض

درمان شقاق مقعدی با لیزر معمولاً نتایج ماندگاری دارد و احتمال بازگشت مشکل در مقایسه با روش‌های دیگر کمتر است. همچنین، لیزر باعث بهبود سریع‌تر بافت‌های آسیب‌دیده می‌شود و ترمیم زخم‌ها را تسریع می‌کند، بنابراین بیمار می‌تواند از نتایج درمان به طور سریع‌تر و موثرتر بهره‌برداری کند.

7. روش غیرتهاجمی و سریع

عمل لیزر به طور کلی یک روش غیرتهاجمی است که به برش‌های فیزیکی یا بخیه نیاز ندارد. این امر باعث می‌شود که بیماران در مقایسه با روش‌های جراحی، از حداقل عوارض و پیچیدگی‌های درمانی برخوردار شوند.

در عمل شقاق با لیزر، برخلاف روش‌های جراحی سنتی که نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارند، بیمار معمولاً می‌تواند پس از انجام درمان، بلافاصله به خانه بازگردد. این روش به دلیل کم‌تهاجمی بودن، زمان بهبودی کوتاه‌تری دارد و معمولاً نیازی به استراحت طولانی‌مدت ندارد. علاوه بر این، احتمال عفونت نیز در عمل لیزری کمتر است، چرا که لیزر به طور مستقیم بافت آسیب‌دیده را درمان می‌کند و از تماس با محیط خارجی جلوگیری می‌کند.

با این حال، عمل شقاق مقعدی با لیزر نیاز به دقت و تخصص بالایی دارد و باید توسط پزشکان متخصص در این زمینه انجام شود. پیش از انجام این روش، مشاوره دقیق با پزشک متخصص ضروری است تا بیمار از مناسب بودن این روش برای وضعیت خود مطمئن شود. همچنین، در نظر گرفتن مواردی مانند رژیم غذایی و مراقبت‌های پس از عمل، به نتایج بهتر و پیشگیری از عود شقاق کمک خواهد کرد.

انواع بیمار شقاق یا فیشر

شقاق، مانند بواسیر، به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود: شقاق حاد و شقاق مزمن. هرچند این دو از نظر ظاهری و علائم تفاوت‌های محسوسی ندارند، اما شدت و مدت زمانی که در بدن باقی می‌مانند، آن‌ها را از یکدیگر متمایز می‌سازد. آگاهی از نوع شقاق و اقدام به درمان مناسب می‌تواند نقش موثری در بهبود سریع‌تر داشته باشد.

شقاق حاد: شقاق حاد، نوع اولیه این عارضه به شمار می‌رود. در این حالت، بیماری کمتر از ۱۲ هفته طول کشیده و معمولاً افرادی که اولین بار دچار شقاق شده‌اند، با این نوع روبه‌رو می‌شوند. درد و خونریزی در شقاق حاد معمولاً کمتر است و زخم ایجاد شده سطحی‌تر بوده و به همین دلیل، درمان آن ساده‌تر است، به ویژه با روش‌های درمانی سنتی در صورت پاسخ‌دهی.

شقاق مزمن: با گذشت بیش از ۱۲ هفته، بیماری به مرحله مزمن وارد می‌شود که شدت بیشتری دارد. در این حالت، زخم‌ها ممکن است عمیق‌تر شده و حتی به عضله اسفنکتر داخلی نیز آسیب وارد شود. در اغلب موارد، لبه‌های پوست اطراف زخم متورم و برجسته می‌شوند که به عنوان یکی از نشانه‌های تشخیصی شناخته می‌شود. به طور جدی توصیه می‌شود از رسیدن بیماری به این مرحله پیشگیری شود، چرا که درد و عوارض بیشتری به همراه خواهد داشت و درمان آن نیز پیچیده‌تر خواهد شد.

علل ایجاد شقاق

بسیاری از افراد ممکن است بپرسند که چه عواملی موجب بروز شقاق یا فیشر می‌شود و آیا این مشکل ارثی است؟ لازم است بدانید که عوامل ایجاد شقاق بسیار متنوع و گسترده‌اند و هنوز علت مشخص و قطعی برای این بیماری تعیین نشده است. با این حال، اصلی‌ترین عوامل شامل موارد زیر هستند:

1. سابقه جراحی‌های ناحیه نشیمنگاه یا بیماری‌های آنورکتال: افرادی که در گذشته جراحی‌های ناحیه مقعد داشته‌اند یا به بیماری‌های آنورکتال مبتلا هستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به شقاق قرار دارند. این افراد باید دقت و مراقبت بیشتری نسبت به این ناحیه داشته باشند.
2. بزرگی عضله دریچه مقعد: بزرگ شدن غیرطبیعی عضله دریچه مقعد می‌تواند باعث بروز شقاق شود. خوشبختانه، روش‌های درمانی متعددی برای این مشکل وجود دارد که می‌تواند نگرانی‌ها را کاهش دهد.
3. فشار ناشی از بلند کردن اجسام سنگین: بلند کردن اجسام سنگین و اعمال فشار بیش از حد بر عضلات ناحیه مقعد، به خصوص در ورزشکاران و بدنسازان، یکی دیگر از عوامل ایجاد شقاق است. توصیه می‌شود که همیشه از یک حریف تمرینی یا کمک برای بلند کردن وزنه‌های سنگین استفاده کنید تا عضلات به‌طور ایمن تحت فشار قرار گیرند.
4. یبوست: یبوست یکی از مشکلات شایع گوارشی است که می‌تواند به شقاق منجر شود. سفتی مدفوع در حالت یبوست، هنگام دفع می‌تواند به بافت‌های مقعد آسیب وارد کند. بنابراین، درمان سریع و مؤثر یبوست از اهمیت بالایی برخوردار است.
5. کم‌تحرکی: سبک زندگی کم‌تحرک و نشستن طولانی‌مدت می‌تواند مشکلات متعددی را برای دستگاه گوارش و نواحی مقعدی به وجود آورد. فشار طولانی‌مدت به روده‌ها و عضلات تحتانی بدن می‌تواند منجر به مشکلاتی چون شقاق و بواسیر شود.
6. رابطه مقعدی: رابطه مقعدی می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری به عضلات و دریچه‌های مقعدی وارد کند. به همین دلیل، پزشکان به شدت توصیه می‌کنند که از این نوع رابطه پرهیز شود.
7. بیماری‌های انگلی یا پوستی: بیماری‌های انگلی یا پوستی که موجب خارش و سوزش می‌شوند، می‌توانند فرد را به خارش ناحیه مبتلا ترغیب کنند و در صورت خارش مداوم، این ناحیه دچار زخم و تاول خواهد شد.
8. بارداری و زایمان طبیعی: بارداری و زایمان طبیعی فشار زیادی به رحم و عضلات ناحیه مقعد وارد می‌کند. این فشار می‌تواند از عوامل اصلی بروز شقاق در زنان باردار باشد. مشاوره با پزشک قبل از زایمان می‌تواند به پیشگیری از این مشکل کمک کند.
9. بیماری تنگی دریچه مقعد: در افرادی که تنگی دریچه مقعد دارند، دفع مدفوع به سختی انجام می‌شود و فشار زیادی به دیواره مقعد وارد می‌کند. این فشار بالا با گذشت زمان می‌تواند باعث ایجاد شقاق شود.

شناخت این عوامل و رعایت توصیه‌های بهداشتی و مراقبتی می‌تواند به کاهش خطر بروز شقاق کمک کرده و از آسیب‌های بیشتر جلوگیری کند.

البته بعضی از افراد که بدنشان ضعیف تر است یا کودکان,در هنگام بروز بیماری و داشتن درد,سردرد و حالت تهوع هم می گیرند که بسیار عادیست و برای کنترل آنها می توانید از داروهای مختلف استفاده کنید (البته زیر نظر پزشک).فقط در نظر داشته باشید که محل زخم باید تمیز باشد که مبادا دچار عفونت شود!

روش‌های پیشگیری از شقاق

پیشگیری از شقاق در بسیاری از موارد آسان است و با رعایت نکات ساده‌ای می‌توان تا حد زیادی از بروز آن جلوگیری کرد. در برخی موارد، مانند عمل‌های جراحی مقعدی، احتمال جلوگیری کمتر است، اما در بیشتر موارد، اصلاح سبک زندگی و تغذیه نقش مهمی در پیشگیری دارند. در ادامه به مواردی برای پیشگیری مؤثر از شقاق اشاره می‌کنیم:

1. فعالیت بدنی روزانه: هر روز حداقل ۲۰ تا ۳۰ دقیقه ورزش سبک انجام دهید. نشستن طولانی‌مدت یا عدم فعالیت فیزیکی می‌تواند باعث شل شدن و افتادگی عضلات شود که این موضوع فشار رگ‌های اطراف ناحیه مقعد را افزایش می‌دهد. ورزش‌های سبک نه تنها به تقویت عضلات کمک می‌کنند، بلکه جریان خون در بدن را بهبود می‌بخشند و از بروز مشکلات گوارشی نیز پیشگیری می‌کنند.
2. تغذیه مناسب و مصرف فیبر: از مصرف غذاهای آماده، فست‌فودها و کنسروی خودداری کنید، چرا که اغلب این مواد غذایی با کیفیت پایینی تهیه می‌شوند و می‌توانند به دستگاه گوارش آسیب بزنند. برای جبران این آسیب، بهتر است به میزان کافی فیبر مصرف کنید. سبزیجات و میوه‌ها منابع غنی از فیبر هستند و توصیه می‌شود که حداقل سه وعده در هفته مصرف شوند تا سلامت دستگاه گوارش حفظ شود.
3. پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین: بلند کردن اجسام سنگین فشار زیادی بر عضلات بدن وارد می‌کند که ممکن است باعث پارگی و آسیب عضلات شود. عضلات آستانه تحمل خاصی دارند و اگر فشار بیشتر از حد مجاز به آن‌ها وارد شود، ممکن است دچار آسیب و حتی منجر به شقاق شود.
4. مصرف آب کافی: آب حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد بدن را تشکیل می‌دهد و مصرف کافی آن به عملکرد صحیح تمامی ارگان‌ها کمک می‌کند. برای بزرگسالان، توصیه می‌شود روزانه ۸ تا ۱۰ لیوان آب بنوشند، به خصوص در روزهای گرم که بدن به آب بیشتری نیاز دارد. کم‌آبی می‌تواند باعث خشکی و سفتی عضلات و مشکلات گوارشی شود و در نتیجه خطر ابتلا به شقاق را افزایش دهد.

رعایت این نکات ساده، علاوه بر کمک به سلامت عمومی، از بروز شقاق و مشکلات مشابه در ناحیه مقعدی جلوگیری می‌کند.